Piso - Giorgos Sampanis
Πίσω
Μόνο πληγές έχω στο στήθος,
εκεί που είχα μόνο καρδιά.
Η σχέση αυτή, άλυτος γρίφος,
κάθε σου λέξη, χίλια καρφιά·
και της σιωπής τα πουλιά
πέφτουν σε τοίχους κι αυτά φυλακισμένα,
ψάχνουν, αδιέξοδα πια,
τρόπο να βρουν για να φτάσουνε σ’ εσένα.
Ένας πόλεμος είσαι,
κι αγαπώ τον εχθρό·
μένω και πολεμάω
για να σκοτωθώ.
Ένας πόλεμος είσαι,
που έχω χάσει καιρό
μία άνιση μάχη,
μα δεν υποχωρώ.
Η ψυχή μου μένει πίσω,
μα η ζωή προχώρησε·
κι όποιος εαυτός γνωρίζω,
σε συγχώρεσε.
Η ψυχή μου μένει πίσω
και ας πάω μπροστά,
μοιάζει το κορμί μου άδειος δρόμος,
κι ούτε μια σκιά.
Ακόμα ζω... Μηχανικά...
Νύχτες που πέφτω σαν αστέρι,
αυτοθυσία, για μια ευχή·
μόνο να μου απλώνες το χέρι
και να ορκιζόσουν μια νέα αρχή.
Σαν καταιγίδα μιλάς,
κι ας έχεις ήλιο ζεστό μέσα στο στόμα,
πόσα για σένα κρατάς,
σαν υποσχέσεις θαμμένες μες στο χώμα.
Písō - Yiṓrgos Sampánīs
Móno plīgés échō sto stī́thos,
ekeí pou eícha móno kardiá.
Ī schésī af̱tī́, álytos grífos,
káthe sou léxī, chília karfiá·
kai tīs siōpī́s ta pouliá
péftoun se toíchous ki af̱tá fylakisména,
psáchnoun, adiéxoda pia,
trópo na vroun yia na ftásoune s’ eséna.
Énas pólemos eísai,
ki agapṓ ton echthró·
ménō kai polemáō
yia na skotōthṓ.
Énas pólemos eísai,
pou échō chásei kairó
mía ánisī máchī,
ma den ypochōrṓ.
Ī psychī́ mou ménei písō,
ma ī zōī́ prochṓrīse·
ki ópoios eaf̱tós gnōrízō,
se sygchṓrese.
Ī psychī́ mou ménei písō
kai as páō ḇrostá,
moiázei to kormí mou ádeios drómos,
ki oúte mia skiá.
Akóma zō... Mīchaniká...
Nýchtes pou péftō san astéri,
af̱tothysía, yia mia ef̱chī́·
móno na mou aplṓnes to chéri
kai na orkizósoun mia néa archī́.
San kataigída milás,
ki as écheis ī́lio zestó mésa sto stóma,
pósa yia séna kratás,
san yposchéseis thamménes mes sto chṓma.
Ajouter un commentaire