Ψυχή στα σκοτεινά, στα φώτα δύο ξένοι
και τρέμω μην το δεις υπόθεση χαμένη
Μ’ αγγίζεις δυο λεπτά και νιώθω πως υπάρχω
“που πάμε” μη μου πεις, ούτε τι τέλος θα 'χω
Παράλληλη αγάπη, στη συνείδηση μου αγκάθι, στην καρδιά φτερά
Προτού να σε γνωρίσω δε χρειάστηκε να ζήσω ούτε μια φορά
Παράλληλη αγάπη σ’ ένα δρόμο όλο λάθη με παρέσυρες
και, τις κατηγορίες, όσες είχα αμαρτίες, τις απέσυρες
Κρυφές διαδρομές, σαν δύο κολασμένοι
και τρέμω μη μου πεις πως πουθενά δεν βγαίνει
Σου λέω “σ’ αγαπώ” και νιώθω πως υπάρχω
για τ’ αύριο δεν ρωτώ ούτε τι τέλος θα ‘χω
Παράλληλη αγάπη, στη συνείδηση μου αγκάθι, στην καρδιά φτερά
Προτού να σε γνωρίσω δε χρειάστηκε να ζήσω ούτε μια φορά
Παράλληλη αγάπη σ’ ένα δρόμο όλο λάθη με παρέσυρες
και, τις κατηγορίες, όσες είχα αμαρτίες, τις απέσυρες
Une âme dans le noir, à la lumière deux étrangers
et je tremble que pour toi ce soit une affaire perdue
Tu me touches un instant et je me sens exister
« où qu’on va » ne me dis pas, ni quelle sera ma fin
Amour secret, dans ma conscience une épine, dans mon cœur des ailes
Avant que je te rencontre, je n’ai pas eu à vivre même une seule fois
Amour parallèle, sur une route pleine d’erreurs tu m’as entrainé
et les blâmes, tout ce que j’avais de péché, tu as retiré
Itinéraires secrets, comme deux damnés
et je tremble que tu me dises que ça en mène nulle part
Je te dis « je t’aime », et je me sens exister
pour le lendemain je ne demande pas, ni quelle sera ma fin
Amour secret, dans ma conscience une épine, dans mon cœur des ailes
Avant que je te rencontre, je n’ai pas eu à vivre même une seule fois
Amour parallèle, sur une route pleine d’erreurs tu m’as entrainé
et les blâmes, tout ce que j’avais de péché, tu as retiré