An katalavaines - Nikos Vertis
Αν καταλάβαινες
Θέλω μια νύχτα μόνος
στην παραλία την ιστορία μας να γράψω
Μόνος με μια κιθάρα και δυο τσιγάρα
κάτω απ’ τα αστέρια, φωτιά να ανάψω
Αν καταλάβαινες πόσο σ’ αγάπησα
πίσω θα γύριζες για μια στιγμή το χρόνο
Αυτά που ζήσαμε μέσα μου κράτησα
δε θέλω τίποτα, εσένα θέλω μόνο
Μόνος αυτό το βράδυ, βάζω σημάδι
και το φεγγάρι θ’ ακουμπήσω
Μέχρι να ξημερώσει και πριν τελειώσει
ότι μου λείπει θέλω να ζήσω
Αν καταλάβαινες πόσο σ’ αγάπησα
πίσω θα γύριζες για μια στιγμή το χρόνο
Αυτά που ζήσαμε μέσα μου κράτησα
δε θέλω τίποτα εσένα θέλω μόνο
An katalávaines - Níkos Vértīs
Thélō mia nýchta mónos
stīn paralía tīn istoría mas na grápsō
Mónos me mia kithára kai dyo tsigára
kátō ap’ ta astéria, fōtiá na anápsō
An katalávaines póso s’ agápīsa
písō tha gýrizes yia mia stigmī́ to chróno
Af̱tá pou zī́same mésa mou krátīsa
de thélō típota, eséna thélō móno
Mónos af̱tó to vrády, vázō sīmádi
kai to feṉgári th’ akoumpī́sō
Méchri na xīmerṓsei kai prin teleiṓsei
óti mou leípei thélō na zī́sō
An katalávaines póso s’ agápīsa
písō tha gýrizes yia mia stigmī́ to chróno
Af̱tá pou zī́same mésa mou krátīsa
de thélō típota eséna thélō móno
Ajouter un commentaire