Δεν έχω ιδέα πού γυρίζεις τελευταία,
σε ποια χείλη τα δικά σου σκορπάς.
Δεν έχω ιδέα τι σου έχει απομείνει,
ποιος παρηγοριά σου δίνει
και ποιον ξενυχτάς.
Δεν έχεις ιδέα πού γυρίζω τελευταία
κι αν τις νύχτες μου μόνος περνώ.
Ψάχνω δήθεν παρέα σε μια ρέπλικα ωραία
δίχως να σε ξεπερνώ.
Δεν έχεις ιδέα...
Αντικειμενικά στο λέω ήμουν λάθος,
κρίθηκα ένοχος που χάθηκε το πάθος.
Αναρωτιέμαι και μιλάω στο Θεό μου,
είναι πολλά που βασανίζουν το μυαλό μου.
Και αν δεν έρχεσαι, δεν με σκέφτεσαι
και γυρνάς σε καρδιές αλλωνών.
Από μένα εσένα αφαίρεσε
και στη θέση μου γράψε απών.
Δεν έχω ιδέα πού γυρίζεις τελευταία,
σε ποια χείλη τα δικά σου σκορπάς.
Δεν έχω ιδέα τι σου έχει απομείνει,
ποιος παρηγοριά σου δίνει
και ποιον ξενυχτάς.
Δεν έχεις ιδέα πού γυρίζω τελευταία
κι αν τις νύχτες μου μόνος περνώ.
Ψάχνω δήθεν παρέα σε μια ρέπλικα ωραία
δίχως να σε ξεπερνώ.
Δεν έχεις ιδέα...
Αντικειμενικά το πρόβλημα με εμένα
ήταν οι σκέψεις μου και ξέσπαγα σε σένα.
Εκεί ψηλά σε είχα πάντα στο πλευρό μου,
τώρα από απόσταση καλύπτω το κενό μου.
Και αν προσπέρασα όσα πέρασα
η μορφή σου είναι πια παρελθόν.
Από εμένα εσένα αφαίρεσα
μα στο σώμα μου είμαι απών.
Δεν έχω ιδέα πού γυρίζεις τελευταία,
σε ποια χείλη τα δικά σου σκορπάς.
Δεν έχω ιδέα τι σου έχει απομείνει,
ποιος παρηγοριά σου δίνει
και ποιον ξενυχτάς.
Δεν έχεις ιδέα πού γυρίζω τελευταία,
κι αν τις νύχτες μου μόνος περνώ.
Ψάχνω δήθεν παρέα σε μια ρέπλικα ωραία,
δίχως να σε ξεπερνώ.
Δρόμοι που μπλέξανε πώς να ξεμπλέξουν,
πίσω πως κάνουν δυο καρδιές που έχουν γίνει ένα.
Τι κι αν αλλάξαμε κάπου το χάσαμε,
οι πιο κακές συνήθειες μού λείπουν από σένα.
Δεν έχεις ιδέα...