Απαγορεύω στην καρδιά να σε σκεφτεί
και όπως παλιά με το όνομα σου να αρρωσταίνει
Την πόρτα άλλο δεν θα αφήσω ανοιχτή
να μπαίνεις μια στιγμή και ύστερα δυο ξένοι

Ποιος σου είπε απορώ
πως θα αντέξω για καιρό
τη ζωή μου στη ζωή σου να στριμώχνω
Έτσι είμαι από παιδί
ότι με ταλαιπωρεί
όσο κι αν πονέσω πάντοτε το διώχνω

Σου απαγορεύω να ρωτάς
φίλο μας κοινό όταν συναντάς
τι κάνω που πηγαίνω
κι αν ζω ή αν πεθαίνω
Γιατί φοβάμαι μη σου πει
πως είναι σπίτι η ψυχή
από σένα γκρεμισμένο
εγκαταλελειμμένο
Σου απαγορεύω να ρωτάς
και από τύψεις θέλω να πονάς

Απαγορεύω στην καρδιά να περπατά
στο ναρκοπέδιο που μες στα μάτια κρύβεις
Έχω σκοτώσει τόσα βράδια αρκετά
μα εσύ μου έμαθες να έρθεις για να φύγεις

Paroles (translittération) :

Sou apagorév̱ō - Īlías Vrettós

Apagorév̱ō stīn kardiá na se skefteí
kai ópōs paliá me to ónoma sou na arrōstaínei
Tīn pórta állo den tha afī́sō anoichtī́
na ḇaíneis mia stigmī́ kai ýstera dyo xénoi

Poios sou eípe aporṓ
pōs tha antéxō yia kairó
tī zōī́ mou stī zōī́ sou na strimṓchnō
Étsi eímai apó paidí
óti me talaipōreí
óso ki an ponésō pántote to diṓchnō

Sou apagorév̱ō na rōtás
fílo mas koinó ótan synantás
ti kánō pou pīgaínō
ki an zō ī́ an pethaínō
Yiatí fovámai mī sou pei
pōs eínai spíti ī psychī́
apó séna gkremisméno
egkataleleimméno
Sou apagorév̱ō na rōtás
kai apó týpseis thélō na ponás

Apagorév̱ō stīn kardiá na perpatá
sto narkopédio pou mes sta mátia krýveis
Échō skotṓsei tósa vrádia arketá
ma esý mou émathes na értheis yia na fýgeis

Poios sou eípe aporṓ
pōs tha antéxō yia kairó
tī zōī́ mou stī zōī́ sou na strimṓchnō
Étsi eímai apó paidí
óti me talaipōreí
óso ki an ponésō pántote to diṓchnō